I'm The Maid Of Cassanova Ruthless - Chapter 19: Chapter 19

Yennie: POV
GABI NA nang makauwi kami sa mansyon kaya naman ay agad na akong bumaba at hinintay si señorito dahil gusto kong magpa salamat sa pag sama niya sakin.
"Ahmm señorito salamat po sa pag sama sakin" nakangiti kong saad sa kanya ng lumapit ito sa harap ko. Tinitigan niya naman ako na parang sinusuri ang buong mukha ko kaya naman ay nahiya ako bigla.
"I have something to ask? Saad niya at deretyong sinalubong ang mata ko. kahit na naguluhan sa ano mang itatanong niya ay tinanong ko na lang siya.
"Ano po yun?" Tanong ko sa kanya pabalik. Napa buntong hininga muna ito bago nag salita.
"May nagugustuhan kaba ngayon?" Walang emosiyon niyang tanong sakin. natigilan naman ako bago din nag tanong sa kanya, dahil hindi ko siya maintindihan kung bakit kanina niya pa ako tinatanong sa mga bagay na hindi ko naiintidihan.
"Po?" Naguguluhan kong pag tanong sa kanya.
"Answer my question. bakit ba ang hilig mong mag tanong pabalik?" May halong galit nitong saad sakin. Hindi naman halata na ang liit ng pasensiya niya.
"E hmm meron-- ah wala po pala " hindi sigurado kong sagod sa kanya dahil sa biglang kaba ko. Sino ba naman hindi matatarantang sagutin siya kung galit na siya agad?
Bigla naman nag iba ang emosiyon ng mukha niya, at tiim bagang tinitigan ang mukha ko.
"Who?" Tanong niya nanaman sakin na kinataranta ko kasi hindi ko na alam kung anong isasagod ko dahil sa kaba. bakit ba ang hilig niya akong takutin.
"Wala po" nakayuko kong sagod sa kanya. Nagulat naman ako ng bigla niya na lang hinawakan ang magka bilaan kong balikat at agad akong sinandal sa kotse niya.
Napatingin naman ako sa kanya na ngayon ay tiim bagang nakatingin sakin at nag didilim ang mukha sa galit. Ano bang nangyayari sa kanya bakit bigla- bigla na lang siyang nagagalit sakin.
"Señorito" sambit ko nang naramdaman ko ang pag sakit ng balikat ko dahil sa higpit niyang pagkaka hawak.
"Masakit po" pinipigilan kong hindi umiyak kong pag saad sa kanya at sinalubong ang mga mata niyang parang nag liliyab sa galit na nakatingin sakin.
Nagulat naman ako nang biglaan niya akong hinalikan ng mapusog na parang sa pamamagitan ng halik na iyun ay nalalabas niya ang galit niya. Masakit ang pagkaka halik niya ramdam kong masakit na din ang labi ko na sigurado akong nasugatan na.
"Señ--irito" pilit na nilalayo ang mukha ko sa kanya, pero hinawakan niya lang ng mahigpit ang panga ko at sinalubong ang labi ko.
Tuluyan na akong napaiyak dahil sa sakit ng labi dahil ramdam ko ang gigil niya roon at pag kakahawak niya sa panga ko.
Natigilan naman siya bigla na pinagpapa salamat ko ng lumuwag ang pag kakahawak niya sa panga at balikat ko.
Bigla naman lumambot ang mukha niya ng sinalubong ang mata kong may luhang umaagos pabagsak sa pisngi ko.
Ano bang nangyayari sa kanya at palagi na lang siyang galit sakin? Tapos pag galit siya ito yung ginagawa niya nakakatakod siyang kasama!
"Bakit kaba ganyan?" Humihikbi kong saad sa kanya, napaatras naman ako ng konti ng hahawakan niya sana ang mukha ko.
"Palagi mo na lang akong ginaganito, nakakatakod kang kasama" dagdag na saad ko sa kanya. kahit natatakot man sumagod sa kanya ay pinilit kong ipatatag ang loob ko dahil matagal kona tong gustong ilabas.
"I--m sor--" hindi ko na siya pinatapos nang agad na akong tumakbo papasok sa loob. At iniwan siyang mag isa sa labas, ayokong marinig iyun dahil iyun nanaman ang salitang sasabihin niya.
NAGISING naman akong mugto ang mata dahil sa kakaiyak kagabi. mabuti na lang ay tulog na si nanay sita nang dumating kami.
Agad naman na akong bumangon bago napa buntong hininga para kumuha ng lakas pero bago pumasok sa banyo para maligo ay naramdaman ko ang hapdi sa labi ko, napatingin naman ako sa salamin at may sugad nga.
Nang matapos maligo at mag bihis ay agad naman na akong lumabas para mag simula na sa trabaho dito sa mansyon. Ilang tiis pa kaya at tapang pa ang kailangan kong ipunin tuwing nakikita at nakakasama ko si señorito?
Habang nag wawalis sa sala ay bigla naman akong napatingin sa hagdanan dahil sa may narinig akong yapak ng tao. Dun ko nakita si señorito na nakaayos na habang nakatingin sakin, kaya naman ay agad na akong umiwas ng tingin at pinagpa tuloy na lang ang pag wawalis.
Napaangad naman agad ako ng tingin ng may dalawang pares ng sapatos ang nasa harap ko. Agad naman sumalubong sakin ang walang emosiyon na tingin ni señorito, nakita ko naman ang pag baba nito ng tingin sa labi ko at biglang lumambot ang tingin niya sakin.
"May kailangan ka po ba señorito?" Pag tatanong ko sa kanya para makaiwas sa tingin niya at sa ilang.
"I'm sorry about last night" seryoso nitong saad sakin at lalapit na sana nang agad na akong umatras ng konti sa kanya.
"Ahmm kalimutan na lang po natin" saad ko sa kanya at sinalubong ang mata niya. Napa buntong hininga muna ito bago tumingin sakin habang naka pamulsa.
"Kung wala ka pong kailangan, aalis na po ako didiligin ko pa po yung hardin" Saad ko at agad yumuko sa harap niya at agad ng umalis ng hindi hinintay ang sagod niya.
Nakahinga naman ako ng maluwag ng makarating sa hardin at napabuntong hiningang napapikit at pilit na kinalimutan ang nangyari kagabi.
MALALIM ang pag iisip ng binata habang nakatayo at nakatingin sa mga building sa labas habang pinag lalaruan ang ballpen sa kamay. Kanina niya pa iniisip ang dalaga at ang ginawa niya rito kagabi. hindi siya maka pag focus sa gagawin niya dahil ang isip niya ay naiwan sa mansiyon.
"D*mn I'm st*pid" sambit ng binata sa sarili at napa buntong hiningang tinigil ang pag lalaro sa ballpen na hawak bago umupo at pinagpa tuloy ang pag babasa sa mga papeles na dapat isagawa.
"Sh*t!" Sigaw na mura nito ng wala pang isang minuto ay pumapasok nanaman sa isip niya ang dalagang umiiyak.
Galit niya naman dinampot ang cellphone sa kanyang office table niya para tawagan ang kaibigan na si spencer.
"Yes dude?" Tanong ng kaibigan sa kabilang linya. Napahilot naman siya sa kanyang sintido ng marinig ang ungol sa kabilang linya na sigurado siyang gumagawa nanaman ng kabalastugan ang kanyang kaibigan.
"Pumunta ka ngayon sa companiya, 'NGAYON' you know me ayoko ng pinag hihintay ako. 15 minutes dapat nandito kana kundi ipapahack ko---" hindi na natapos ang binata sa pag babanta ng agad nang nag salita ang kaibigan.
"Comming dude. Ikaw naman ohh kailangan talagang mag banta no? Hayss ang sakit hindi pa ako nilabasan" saad at bulong na pag rereklamo ng kanyang kaibigan.
"Faster bumili kana din ng phone" saad ng binata sa seryosong tono.
"Huh? Anong gagawin mo sa phone?" Tanong ng kanyang kaibigan pero agad din natigilan ng marialize kung bakit siya nagpapa bili ng cellphone.
"I see. Pero bakit ako pinapabili mo ikaw itong nag tapon" rinig niyang pag rereklamo ng kanyang kaibigan sa kabilang linya.
"May reklamo?" Malamig niyang pag tatanong sa kaibigan na agad naman itong sumagod sa kanya.
"Wala dude. Ito na nga comming na" nag mamadaling saad ng kaibigan. Hindi naman siya nag salita at agad niya nang pinatay ang tawag kahit na nag sasalita pa ang kaibigan sa kabilang linya.
Sakto naman dumating si spencer sa bilang ng munito na binigay ni maximo sa kanya dahil takod talaga itong ipahack ang kanyang tinatagong kabalastugan. dahil alam niyang pag si maximo na ang nag babanta sa kanya at tinotoo nito.
"Ito na dude!" Hingal na sigaw ni spencer ng maka pasok sa kanyang office habang nakahawak sa pagka bilaan nitong tuhod, dahil sa tumakbo siyang pumasok sa kompaniya.
"Hayy ewan ko ba sayo kung bakit kailangan mo pang itapon yung phone ni yen" napapailing at pagod na saad ni spencer bago umupo sa upuan kaharap ni maximo bago nilapag ang paper bag na nag lalaman ng mamahalin na cellphone.
Hindi naman sinagod ng binata ang kaibigan bagkus ay agad lang itong tumayo pagka tapos iayos ang coat na suot at agad dinampot ang paper bag sa mesa.. Nag tataka naman napatingin sa kanya ang kaibigan bago nag tanong dito.
"Saan ka pupunta?" Nag tatakang tanong ng kaibigan sa kanya ng mag lakat ito palapit sa pinto.
"Ikaw na muna ang bahala dito" naisaad na lang ng binata bago nag tuloy sa pag labas at hindi man lang tinapunan ng tingin ang kaibigan na natulala.
"Ibang klase.. haysss nabitin na nga ako, tapos ngayon ako pa ang aasikaso sa companiya niya" nababaliw na saad ni spencer sa sarili habang nakahawak sa kanyang buhok at nakangiwing nakatingin sa mga tambak na papeles.
Yennie POV
HABANG nag huhugas ng pinggan ay hindi ko maiwasan na maalala ang nangyari kagabi, at iniisip ko din kung paano ako makakaiwas kay señorito O maiwasan masalubong siya?
"Ija ayos ka lang ba?" Nabalik lang ako sa ulirat ng nag salita si nanay sita sa tabi ko na mukhang kanina pa siya nandito.
"Opo" tipid at pilit ngiti kong sagod kay nanay sita bago pinag patuloy ang pag banlaw sa pinggan na kanina ko pa hawak.
"Sigurado ka?" Nag aalala nitong tanong sakin at hinawakan ang balikat ko.
"Opo nanay sita wag niyo na po akong alalahanin" nakangiti kong sagod sa kanya para mawala na ang pag alala sa mukha niya.
"Sigurado ka huh? Baka kasi masama yung pakiramdam mo at hindi mo lang sinasabi sakin dahil nahihiya ka" lintaya na saad nito sakin na kinailing ko sa kanya.
"Sigurado po ako nanay sita. Ako pa po malakas tong katawan ko hindi nadadapuan ng sakit" natatawa kong pag bibiro sa kanya na kinatawa din nito.
"Hayy nakong bata ka ohh.. ohh siya tapusin mo na yan at para makapag pahinga kana, at ako babalikan ko pa yung labahin sa labas" lintaya na saad nito sakin at tinapik ng mahina ang balikat ko.
"Sige po nanay sita tatapusin ko na po ito at tutulungan ko na po kitang matapos yun" nakangiti kong saad sa kanya at agad ng pinagpa tuloy ang pag babanlaw.
"Nako wag na alam kong pagod kana. Kaya ko na iyun malapit ko na din naman matapos" saad nito sakin.
"Hindi nanay sita tulungan ko na kita tatapusin ko lang ito" nakangiti kong saad.
"Ohh siya sige kung mapilit ka at ako babalikan ko na ang labahan" napapailing na saad nito sakin bago lumabas sa kusina. Napangiti na lang ako at agad ng tinapos ang pag babanlaw.
Nang matapos sa pag banlaw ng mga pinggan ay nag punas muna ako ng kamay bago lumabas sa kusina para pumunta sa likot ng mansyon.
Nang makarating sa likot ng mansyon ay agad ko naman dun nakita si nanay sita na nag sasampay na. Tinali ko naman muna ang buhok ko dahil nakaramdam ako ng init at pahisan ang leeg ko.
"Nanay sita ako na po riyan" pag agaw atensiyon ko kay nanay sita ng nahihirapan itong abutin ang sampayan tapos kumot pa ang sinasampay niya, may kataasan kasi yung sampayan.
"Ohh sige ikaw na hindi ko maabot ang liit ko kasi" natatawa nitong saad sakin at hinayaan akong isampay ang kumot. Natawa naman din ako sa biro niya dahil totoong may kaliitan si nanay sita, hangang balikat niya lang ako.
"Ayy nako ija yung pollo nga pala ni señorito, nako jusko malapit ko nang makalimutan" saad niya kaya naman ay napatingin ako sa kanya habang inaayos ang pag sampay sa kumot.
"Ako na po ang kukuha nanay---" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng agad niya na akong pinigilan.
"Nako ako na ija at ikaw na dito hindi ko naman din yan maabutan e. Iwan na muna kita dito at kukunin ko lang ang pollo ng batang yun, sandali lang ako" lintaya na saad ni nanay sita sakin bago nag madaling umalis kaya naman ay wala na akong nagawa kundi ipagpa tuloy ang pag sampay sa iba pang kumot.
Napapunas naman muna ako sa nuo dahil sa pawis bago pinagpa tuloy ang pag sampay sa iba pang kumot.
Natigilan naman ako dahil ramdam kong parang may matang nakatingin sakin sa likot kaya naman ay napatingin ako dun. Muntik na akong nagulat ng makita ko si señorito na nakatayo at seryoso lang nakatingin sakin.
"Señorito" sambit ko.
"May kailangan ka po ba?" Nakayuko kong tanong at hindi sinalubong ang tingin niya dahil ayoko siyang makita. Kahit sinabi ko sa kanya kalimutan na lang ang nangyari ay hindi parin maalis sakin na may galit akong nararamdaman na gusto ko siyang sigawan pero hindi ko iyun magawa.
"Here" saad nito kaya naman ay agad akong umangad ng tingin ng may inabot siyang sakin na paper bag. Naguluhan naman akong napatingin dun bago tumingin sa kanya.
"Ano po yan?" Pag tatanong ko sa kanya bago tumingin sa paper bag at agad ulit napatingin sa kanya.
"Take it and see" walang emosiyon nitong saad sakin habang nakatingin sa mukha ko. Nag dadalawang isip naman akong kinuha ang paper bag, pero sa huli ay kinuha ko na lang nag makita ko ang pag salubong ng makapal na kilay niya na parang nauubos nanaman ang pasensiya niya.
Kinuha ko naman kung anong bagay ang nasaloob. Nang makuha ay agad naman sumalubong sakin ang hindi kalakihang karton. Napatingin naman ako sa kanya ng mapag tanto ko na isa iyung cellphone. Nakatingin lang naman ito sakin na parang binabantayan kung anong magiging reaction ng mukha ko.
"Hindi ko po ito matatangap señorito" nahihiya kong saad at agad binalik ang laman sa paper bag at inabot sa kanya. Dahil parang ang Mahal nun.
"Why?" Salubong ang kilay na tanong nito sakin at hindi kinuha ang paper na hawak ko at nakatapad sa harap niya.
"Kasi po parang ang mahal. Hindi ko po yan kayang bayaran" nahihiya kong saad sa kanya na lalong kinakunot ng kanyang nuo.
"Hindi ko naman sinabing babayaran mo. Ito yung ipapalit ko dahil tinapon ko yung phone mo" kunot at salubong ang kilay nitong saad sakin.
"Kahit na po señorito. Hindi ko po tatangapin iyan salamat na lang po" saad ko sa kanya at agad hinawakan ang kanyang kamay at nilagay dun ang paper bag. Aalis na sana ako ng mag salita ito.
"F*ck! Kung hindi mo ito tatangapin itatapon ko ito" may galit na saad nito. Agad naman akong lumingon sa kanya na ngayon galit na ang makikita sa mukha.
"Lagi mo na lang tinatangihan ang alok ko sayo" tiim bagang saad nito. Napayuko naman ako dahil mukhang kasalanan ko nanaman kung bakit nagalit nanaman siya.
"Sorry po" saad ko habang napayuko at hindi sinalubong ang mukha niyang galit.
"Kukunin mo O itatapon ko? Choose!" Seryoso at sensiridad nitong tanong sakin na kinaangad ko ng tingin sa kanya na ngayon ay nakataas ang kamay habang hawak ang cellphone at nakatutok sa trusken.
Nag aalala naman akong napatingin dun, dahil pag itatapon niya ay masasayang yun at masasayang din yung pera. Gusto ko naman kunin pero nahihiya talaga ako dahil ang Mahal nun na sa tingin ko ay aabot sa thousands yung presyo.
"I count 1 to 3. Pag umabot ng tadlo at hindi ka pa nakapag desisyon itatapon ko to" seryoso nitong saad sakin at halata sa boses nito na ang babanta pero hindi nag bibiro.
"1" simula nito habang ako ay hindi parin alam at nakatitig lang sa cellphone.
"2" paano nayan nahihiya talaga ako pero masasayang din yun. ' ano kaba yen mag salita kana, ano napipi kana mag salita kana huyy' pag kukumbinsi ko sa sarili kong mag labas ng boses dahil pakiramdam ko ay napipi ako dahil sa kaba.
"3" itatapon niya na sana ang cellphone nang agad na akong lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang kamay.
"Kukunin ko na po señorito" kinakabahan kong saad sa kanya at pilit na ngumiti nang nakatitig lang ito sakin habang hawak ko pa ang kamay niya. Agad naman akong lumayo ng konti sa kanya ng mapag tanto kong magka dikit ang katawan namin.
"Sorry po" nakayuko kong saad agad sa kanya. Hindi naman ito nag salita at umalis lang sa harap ko.
"F*ck" pero hindi pa siya nakakalayo ay narinig ko pa ang pag mura niya.
'Anong nangyari sa kanya? Nagalit ba siya?' tanong ko sa sarili habang nakatingin sa papalayo niyang bulto bago napatingin sa hawak ko.