I'm The Maid Of Cassanova Ruthless - Chapter 20: Chapter 20

Yennie POV
NAGISING naman ako banda alas singko ng madaling araw para ako na ang gumawa ng almusal at makapag pahinga naman din si nanay sita.
Pagka tapos maligo at mag bihis ay agad na akong lumabas ng kwarto at agad ng dumeretyo papuntang kusina.
Nang makarating ay agad naman na ako nag simulang mag luto ng almusal.. Natigilan naman ako sa pag luluto ng nakaramdam ako ng uhaw, kaya naman ay lumapit muna ako sa freezer at agad kumuha ng mineral water. Pagka tapos uminom ay agad ko nang sinerado ang freezer at agad ng humarap, pero agad rin natigilan ng mabunggo ako sa matigas na dibdib.
Napaangad naman ang tingin ko sa nag mamay- ari ng dibdib na ito, at dun naman sumalubong sakin ang seryosong mukha ni señorito at ang magulo nitong buhok na mukhang kagigising niya lang.
"Magandang umaga señorito" saad ko sa kanya at umatras ng konti kahit alam ko naman wala nang maatrasan.
Hindi naman ito nag salita at nakatingin lang sakin. Nakaramdam naman ako ng ilang dahil sa tingin niya kaya dadaan na sana ako sa gilit niya ng tumagilit din siya. Napatingin naman ako sa kanya at dun na lang sana dadaan sa kaliwa niya nang kumaliwa din siya, na kinataka ko na?
"Señorito dadaan po ako, baka po kasi masunog na yung itlog" nakangiwi kong saad sa kanya at tinuro sa likot niya ang kawali.
Hindi naman siya nag salita at nakatingin lang sakin na parang may gustong sabihin at hindi masab- sabi. Rinig ko naman ang pag buntong hininga niya bago nag bigay daan sakin, kaya naman ay agad na akong lumapit sa kawali dahil naaamoy ko na ang sunog na itlog.
"Ahmm can I ask?" Napatingin naman ako kay señorito ng bigla na lang ito nag salita sa likot ko. Kahit na nag tataka ay tumango na lang ako sa kanya.
"Ano po iyun?" nahihiya at masinsinan kong pag tatanong sa kanya at pinatay na muna ang gasul.
"May gagawin kaba bukas?" Tanong niya sakin bago sumandal sa gilit ng lababo at uminom ng tubig sa hawak niyang mineral water.
"Ahmm bukas po?" Nag iisip ko pang isagod sa kanya dahil iniisip ko kung may gagawin ba ako.
"Wala naman po" napapailing kong sagod sa kanya ng maisip na wala naman at nandito lang ako sa mansiyon niya at mag lilinis buong araw.
Nakita ko naman ang pag kagad nito sa labi niya bago hinilot ang nuo na parang may gustong sabihin pero nahihiya siya. kahit nag tataka sa kilos niya ngayon ay hinintay ko na lang kung ano pang sasabihin niya.
"Puwede ba tayong lumabas bukas?" Seryoso nitong tanong sakin pero ramdam kong nahihiya siya sa sinabi niya na parang nag dalawang isip pa. Kahit na may gulat sa mukha ko dahil sa sinabi niya at nag tataka kung bakit niya ako inaaya lumabas?
"Po?.. Saan po señorito?" Gulat at nahihiya kong tanong sa kanya at sinalubong ang seryoso niyang tingin sakin na parang hindi niya inaasahan na mag tatanong ako sa kanya pabalik. Parang hindi iyun ang hinihintay niyang lumabas sa bibig ko.
"D*mn.. basta bukas sumama ka sakin" salubong ang kilay nitong saad sakin at agad akong iniwang tulalang nakatingin sa papalayo niyang bulto?
'Anong nangyari sa kanya? Moody nanaman siya? Ano bang gusto niyang isagod ko? Na sasama agad ako sa kanya? Ganun ba iyun?... Baka ganun nga, baka yun nga ang hinihintay niyang sagod at hindi ang pag tatanong sa kanya pabalik? baka gusto niya ang isagod ko agad sa kanya ay ' Oo'? nalilito kong tanong sa sarili.
NAPA BALIKWAS naman ako ng bangon ng may marinig akong ingay sa labas, Kaya naman ay dali-dali na akong lumabas sa kwarto na hindi nag suklay O nag ayos.
"Nanay sita ano pong nangyayar--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa gulat nang makita ko ang kapatid ko na kalaro si spencer, at si ell na nakaupo katabi ni sethrix na naka simangod.
Bigla naman silang lahat napatingin sakin na parang nag pipigil ng tawa at si señorito na walang emosiyon ang tingin sakin, kundi ang salubong ang kilay nitong nakatingin sakin na parang naiinis, nababagod sa kakahintay.
"Ate! Mabuti gising kana!" Sigaw ng kapatid ko habang tumakbo papunta sakin. Napa kunot naman ang nuo ko dahil hindi ko maintindihan kung bakit sila nandito, tapos nakabihis silang lahat na parang may pupuntahan at ganun din naman si señorito.
"Anong ginagawa niyo dito tan-tan?" Kunot nuo at nag tataka kong tanong sa kanya at nabaling ang tingin kay ell na nag tatanong ang mga mata ko. Napa buntong hininga naman ito at nag kibit balikat na nakatingin sakin na parang sinasabi niya na wala din siyang alam.
"Ate kasi sabi nung masungit mong señorito lalabas daw tayo, kanina ka pa po namin hinihintay. Parang gusto niya na pong maging monster dahil sa kakahintay sayo" paliwanag na sagod sakin ng kapatid ko, pero binulong niya lang ang huli.
Napatingin naman ako kay señorito nang bigla itong tumayo at walang emosiyong lumapit sa dereksiyon ko. Agad naman tumakbo si tan-tan pabalik kay spencer na parang takod kay señorito, kahit sino naman ay matatakod talaga dahil sa bukot na maliit ang pasensiya niya ay masungit din ang mukha niya at ugali.
"Pasensiya na po señorito kung tanghali na po ako nagising" nahihiya at kinakabahan kong saad sa kanya ng nasa harap ko na siya at naka pamulsang nakatingin sakin.
Hindi kasi ako nakatulog kagabi dahil sa sakit ng tiyan at tagiliran ko dahil sa biglaan akong dinatnan. kahit hangang ngayon ay sumasakit parin.
"It's okey. Mag bihis kana at may pupuntahan tayo" walang emosiyon nitong saad at sinalubong ang tingin ko. Nahihiya tuloy ako sa naiisip na baka may muta pa ako ngayon.
"Sige po" nag mamadali kong sagod sa kanya at agad ng tumakbo papasok sa loob ng kwarto namin ni nanay sita dahil sa hiya ko na hindi pa ako nag hilamos at sabok pa ang buhok ko.
MATAPOS mag bihis at mag ayos ay agad na akong lumabas. At dun ko nakita si señorito na nakaupo sa sofa at mukhang nauubusan na ng pasensiya mag hintay. Hindi ko na nakita yung mga kaibigan niya si ell at ang kapatid ko.
"Señorito pasensiya na po natagalan" nahihiya at kinakabahan kong saad sa kanya, natagalan pa ako kasi nga nagkaroon ako kagabi at sumasakit pa yung tiyan ko pag nag mamadali akong gumalaw.
"Tks.. follow me" saad nito at nauna nang lumabas. Sumunod naman ako sa kanya na naguguluhang napatingin sa paligid dahil hindi ko nakita ang mga kaibigan niya, si ell, nanay sita at ang kapatid ko.
"Teka ho señorito. Nasaan po ang kapatid ko at ang iba?" Saad at tanong ko sa kanya ng huminto kami sa harap ng kotse niya.
"Nauna na sila" walang emosiyon nitong saad sakin bago buksan ang pinto ng kotse at tumingin sakin na nag hihintay na pumasok ako. Napatingin naman ako sa kanyang nahihiya dahil iniisip ko kung anong nakain niya at kung bakit niya ako pinag buksan ng pinto.
"Titignan mo na lang ba ako at wala kanang balak pumasok?" nakataas at nakangisi nitong tanong sakin.
Hindi naman ako nakapag salita at dali-dali na lang pumasok dahil sa hiya...
"Saan po tayo pupunta señorito?" Nahihiya kong tanong sa kanya ng naka pasok na ito sa sasakyan.
"To my properties" sagod nito sakin bago pinaandar ang sasakyan niya. Tumango na lang ako at hindi na nag salita dahil baka magalit nanaman siya, mainitin pa naman ang ulo niya at ang liit din ng pasensiya niya.
Nasa kalaginaan kami ng byahe ng bigla niyang basagin ang katahimikan sa loob ng sasakyan niya.
"Are you hungry?" Tanong nito sakin bago tumingin sakin at agad din naman binalik ang tingin sa daan.
Kahit na nahihiya man sabihin na nagugutom na ako dahil sa hindi ako kumain bago kami umalis.
"Opo" nahihiya kong sagod sa kanya at hindi makatingin sa kanya at nakatitig lang sa kamay ko na kanina ko pa pinag lalaruan para libangin ang sarili.
Hindi ko alam kung nasaan na kami ang alam ko ay malayo na kami sa syudad dahil ang nakikita ko ay mga malalaking puno na. Hindi ko nga alam kung bakit ako nakakaramdam ng lamig sa katawan e, dahil ata sa hindi natatamaan ng araw ang kapaligiran kasi natatagpan ito ng nag lalakihang mga puno.
Tumingin naman ako sa kanya at napatingin sa labas ng huminto kami sa isang groseries store. Ang akala ko ay wala nang mga tao at mga kabahayan dito pero meron din pala.
Agad naman siyang bumaba at agad umikot para pag buksan ako, Kaya naman hindi na ako nag dalawang isip na bumaba. Agad ko naman naramdaman ang lamig sa katawan dahil sa lamig ng hangin na dumampi sa mukha ko.
Sumunod naman ako sa kanya ng pumasok siya sa groseries store at agad sumalubong samin ang ibat-ibang klaseng pagkain.
Sumusunod lang ako sa kanya at napapatingin sa mga kinukuha niyang pagkain. Biglaan naman itong huminto Kaya naman ay nauntog ang nuo ko sa matigas niyang likot. Nakangiwi naman akong napa hawak dun at napatingalang napatingin sa kanya na ngayon ay nakatingin na sakin.
"What do you want to eat?" Walang emosiyon nitong tanong sakin, at nakatingin sa nuo ko?
"Kahit ano na lang po señorito" nahihiya kong saad sa kanya. Hindi naman din ako maarte sa pag kain e kaya kung anong ibigay niya yun na lang, nakakahiya namang mag inarte.
Yumuko naman Ito ng konti para ipag pantay ang mukha namin dahil mas matangkad siya sakin, hindi naman ako pandak hindi naman din matangkad sakto lang. Nakatitig ito sa mata ko bago napatingin sa nuo ko.
"Okey" tipid nitong saad bago nagpa tuloy sa pag kuha ng mga pagkain na nakikita niya.
Nang matapos mamili at bayaran ay agad naman na kami bumalik sa kotse niya at agad nanaman bumyahe.
"Here" bigay niya sa isang supot ng solopain na ang laman ay chitchiriya, chocolate, softdrinks at iba pa na hindi ko alam kung anong klaseng pagkain yun.
"Salamat po señorito" nakangiti kong saad sa kanya bago kinuha ang inabot niya. Tumango na lang ito bago nagpa tuloy sa pag mamaneho.
Agad naman ako natigilan sa pag kain ng may narinig kaming ingay na galing sa kotse niya na agad niya naman hininto sa tabi ng daan. Agad naman siyang bumaba at ganun din naman ako, at dun namin nakita na naplatan ang gulong ng kotse niya.
"D*mn" rinig kong inis na saad niya sarili at napa hawak sa buhok napatingin sa paligid na walang katao- tao, wala din mga kabahayan at higid sa lahat wala ring dumadaan na sasakyan. Bigla naman akong natakod dahil sa sobrang tahimik ng paligid.
"Señorito pano na to?" Kinakabahan kong tanong sa kanya na ngayon napatingin sakin at biglang naging maamo ang mukha niya.
"Pumasok na lang muna tayo sa loob at mag hintay kung may dadaan na sasakyan" Saad nito sakin. Kinakabahan naman akong tumango sa kanya at agad ng pumasok sa loob ng pumasok na siya.
"Stay calm. May dadating din na tutulong satin" pag basak nito sa katahimikan na parang pinapa lakas ang loob ko.
"Opo" nakangiti kong saad sa kanya at kinain ang chitchiriya para naman kahit papaano ay mabawasan ang kaba at ilang ko dahil sa katahimikan.
Napatingin naman ako sa kanya ng maramdam kong nakatingin siya sakin.
"Gusto mo po" naiilang kong tanong sa kanya at hinarap sa kanya ang kinakain ko. Umiling naman itong umiwas ng tingin at nakita ko ang pag kuha niya sa phone niya.
"D*mn it! Bakit ngayon pa" inis nitong saad sa sarili bago tinapon ang phone sa back site.
Kinuha ko naman ang phone na bigay niya para tignan kung may signal pero wala. Sigurado akong ito yung kinagalit niya ngayon.
"Señorito paano po pag wala parin dumaan na sasakyan?" Tanong ko sa kanya dahilan na mapatingin Ito sakin.
"Pag wala dito na tayo magpa lipas ng gabi" sagod nito sakin bago napapa buntong hiningang napa sandal sa upuan ng kotse niya.
Tumango na lang ako sa kanya at napatingin sa labas na parang uulan pa ata.' wag naman sana nakakatakod dahil sobrang dilim'
Nag hintay pa kami ng ilang oras pero wala talaga, at tama nga ako na uulan. Ang lakas ng ulan kaya sobrang lamig, kung alam ko lang na ganito kalamig, edi sana naka pag dala ako ng jacket.
'bakit ngayon pa talaga naplatan? Sana hinintay muna na makarating kami kung saan kami pupunta. Hayss sigurado akong nag aalala na sila samin'
Napa sandal naman ako sa upuan ng sasakyan at napa yakap sa sarili dahil sa lamig. Kahit nasa loob na kami ng sasakyan ay ramdam ko parin ang lamig kahit na hindi naman din binuksan ang earcon.
Napatingin naman agad ako kay señorito ng bigla niyang binigay sakin ang jacket na suot niya kanina. Hindi naman ito nag salita at agad na lang pumikit.
Napatingin naman ako sa mukha niya. Kahit pa na walang emosiyon hindi parin matatakpan dun ang gwapo niyang mukha at ang pag kakaroon nito ng karisma. Bago niya pa akong maabutan na nakatingin sa kanya ay agad na akong umiwas ng tingin at pumikit na lang rin ng makaramdam ako ng sakit nanaman ng tagiliran ko.
HINDI ako mapakali sa inuupuan ko dahil sa biglaang pag sakit ng tagiliran ko, gusto ko nang matulog pero hindi nakikisama yung sakit ng tagilaran ko. Napapa hilot naman ako dun dahil sa sakit mabuti na lang hindi ko nagigising si señorito dahil sa sobrang likot ko sa kinauupuan ko.
'ang hirap maging babae'
"Are you okey?" Nagulat naman ako dahil sa biglang pag salita ng katabi ko. Napatingin naman ako sa kanya na may pag aalala sa mukha niyang nakatingin sakin.
"Opo señorito" nahihiya kong saad sa kanya at umayos ng upo kahit ang totoo ay gusto ko nang umiyak dahil sa busyit na tagiliran na to. Gusto ko na talagang matulog hindi ko alam kung anong oras na at hangang ngayon hindi parin tumitila ang ulan bagkos ay lalo pang lumalakas.
"Come here?" Saad nito sabay tapik ng binti niya. Gulat naman akong napatingin dun at naguguluhan siyang tinignan.
"Po?" Gulat kong tanong sa kanya na ngayon ay nakatingin sakin na nag hihintay sa galaw ko.
"Dito ka" ulit na saad nito at tinapik nanaman ang binti niya.
"Bakit po?" Nahihiya kong tanong sa kanya. Narinig ko naman ang pag buntong hininga nito na parang nauubusan nanaman ng pasensiya.
"Señorito" gulat kong saad ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko at biglaan akong hinili at pinaupo sa kandungan niya.
"Stay" saad niya ng aalis na sana ako.
"Per--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng tinatapik- tapik niya ang tagiliran ko na nag papa bawas sa sakit ng nararamdaman ko.
"Matulog kana" saad nito sakin habang nakatitig sa mata ko at pinagpa tuloy sa ginagawa niya.
"Hindi mo naman po kailangan gawin to señorito" nahihiya kong saad sa kanya at aalis na sana ng agad niya akong pinigilan.
"Alam kong hindi ka makatulog dahil sa sakit ng tagiliran mo" seryoso nitong saad sakin dahilan na pag ramdam ko ng init sa mukha ko dahil sa hiya. Paano niya nalaman?
"Matulog kana lang at wag kana mag isip kung bakit ko alam" saad nito bago isinandal ang ulo ko sa dibdib niya. Sa posissiyon na ito ay hindi lang hiya at ilang ang nararamdaman ko, para akong bata na pilit na pinapa tulog ng magulang.
Hindi na lang ako nag salita at pumikit na lang dahil sa kanina ko pa naman gusto matulog at binalewala na lang ang posissiyon namin ngayon.