I'm The Maid Of Cassanova Ruthless - Chapter 3: Chapter 3

Yennie: POV
"Ito na po yun manong?" pag tatanong ko sa driver ng taxi na sinakyan ko papunta sa magiging trabaho ko.
"Ito na yun ija" sagod ni manong.
Hindi ko kasi alam yung address kung saan yung village, mabuti na lang alam ni manong ito.
"Salamat po manong. Ito po yung bayat" nakangiti kong saad at inabot sa kanya yung pera.
Kinuha naman niya at tumango na lang at ngumiti.
Bumaba naman na ako at tumingin sa malaking gate ng village na ito.
"Lucero Village. ito na nga yun" pag basa at pag saad ko sa sarili ng mabasa ang tatak sa malaking gate.
Lumapit naman ako sa dalawang guard na nakatayo lang sa gilit at nag uusap.
"excuse po mga kuya" tawag pansin ko rito dahilan ng pag hinto nila sa pag uusap at tumingin sakin.
"Ano yun ija?" Pag tatanong ng may katandaan ng lalaki sakin.
"Ito po ohh" bigay ko sa isang sobre yung bigay sakin ni ell, wala kasi akong masabi. sana naman naintindihan na nila yung nais ko.
"Ahh mag aaply ka pala?" saad nito at tumingin sakin.
Tumango naman akong nakangiti kay kuya guard.
"Anong pangalan mo ija?" Nakangiti nitong tanong sakin.
"Yennie Reyes po" nakangiti kong sagod sa kanya.
"Ahh okey, sandali lang ija huh" nakangiti nitong saad sakin at may kinuha sa bulsa niya, at napag alaman kong selphone iyun.
"Manang Sita, may dalagang mag aaply daw po ng trabaho" rinig kong saad ni manong sa kausap niya sa kabilang linya.
"Ahh sige po" saad nito at binaba na ang tawag.
Humarap naman sakin si manong na nakangiti.
"Maaari kanang pumasok ija, mag lakat ka lang ng deretyo at kung may makita kang pinaka mataas na gate sa lahat mag doorbell kana lang" nakangiti nitong lintayang saad sakin.
"Maraming salamat po" nakangiti kong saad at yumuko.
Binuksan naman nila ang malaking gate, at agad na akong pumasok at nag simula nang mag lakat.
Napapatingin at namamangha ako sa nakikita kong bahay sa paligit, grabe wala akong masabi ang yayaman ng mga nakatira dito.
Konting lakat ko pa ng may mapansin akong mansiyon at mataas na gate. huminto naman ako rito ng maalala ang sinabi sakin ni manong guard.
"Ito na Ata yun" nakangiti kong saad sa sarili at nakatingalang nakatingin sa mataas na gate.
Grabe sa lahat ng mansiyon sa Village na to siya ang pinaka malaki.
Bumuntong muna ako ng malalim na hininga bago napag isipan pindutin ang doorbell sa gilit.
Tadlong beses ko yun pinindot bago bumukas ang gate at niluwal dun ang may katandaan ng babae.
Ngumiti naman akong kinakabahan dahil kung titigan ang babaeng nasa harapan ko mukha itong masungit.
"Magandang Araw po" kinakabahan kong pag bati rito, dahil sa sinusuri niya ang buo kong katawan.
Nabigla naman ako ng ngumiti ito sakin, kaya dahil dun nabawasan ang nararamdaman kong kaba ngayon.
"magandang araw din sayo ija" nakangiti nitong pag bati sakin pabalik.
"Sigurado kabang mag aaply ka rito?" Paninigurado tanong sakin ni manang.
Bakit parang may pag alala sa boses niya? at parang sinasabi ng mata niya na umalis na lang ako at mag hanap ng iba?
Binalewala ko na lang ito at ngumiti ng alanganin at may kaba.
"Opo. Kailangan ko ho kasi ng trabaho" nakangiti kong pag saad kay manang.
Nakita ko naman kung paano ito mag buntong hininga na parang wala nang magagawang pag pigil sakin.
"Oh siya pumasok kana" nakangiti nitong saad sakin.
Ngumiti naman akong pumasok at agad tumambad sakin ang mga bulaklak na malulusog sa gilit ng daan, magka bilaan at ang malinis na tubig sa gitna ng pountain.
Napapa nganga naman ako dahil sa lawak nito at ang simoy ng hangin na dumadampi sa mukha ko.
"Tara na ija" nabalik naman ako sa pagkaka tulala sa paligit ng mag salita si manang sa gilit ko. tumingin naman ako kay manang na nakangiti sakin.
Nag lakat naman na si manang kaya sumunod na ako sa kanya at hindi maiwasan napatingin sa paligit dahil sobrang ganda.
Siguro nag mumukha na akong ignorante dahil sa mga galaw ko ngayon.
Tuloy lang kami sa pag lalakat ng huminto kami sa tapad ng pinto ng mansiyon.
Siguro may apat na minuto rin ang pag lalakat namin bago makarating.
Binuksan naman to agad ni manang at hindi nanaman napigilan mamangha dahil sa ganda ng loob.
Sobrang linis at kumikintap ang semento dahil sa linis, kulang na lang na matakot kang umapak dahil sa linis nito.
At ang mga gintong vase mukhang aabot yun sa million, at ang mahabang pasilyo ng hagdan paitaas sobrang kintap rin.
"Ija hali ka at tuturuan kita kung ano ang mga dapat mong gawin at ang hindi" nabalik naman ako sa ulirat ng mag salita si manang.
Grabe nakakahiya na. sa lagay kong to ignorante na talaga ako. hindi ko lang mapigilan mamangha dahil sa ngayon lang ako nakakita ng ganitong mga bagay na sumisigaw sa mahal!
Agad naman akong sumunod kay manang na umaakyat sa hagdan at nakinig na sa mga sinasabi niya para naman hindi ako magiging palpak sa unang araw ng trabaho ko.
"Ija ang trabaho mo ay linisin ang mga kwarto dito, at ang kwarto ni señorito maximo dapat sobrang linis ija huh para hindi ka mapa galitan kasi ayaw niya madumi ang kwarto niya" lintaya ni manang at tinuro sakin ang mga kwartong lilinisin ko at ang kwarto ng magiging amo ko.
Apat ang kwartong narito sa taas pero bakit kailangan linisin lahat?
"Dito kasi paminsan natutulog ang mga kaibigan ni señorito kaya palagi niyang pinapa linis ang mga kwarto" pag saad ulit ni manang at mukhang nabasa niya ang nasa isip ko.
"Ahh okey po manang" nakangiti kong saad dahil sa hindi ko pa alam ang pangalan niya e.
"Nanay sita na lang ija" nakangiti nitong saad sakin.
"Okey po nanay sita" nakangiti kong saad. dahil gumaan na ang pakiramdam ko. akala ko ang sungit ni nanay sita, mukha lang pala.
" Ohh siya tara sa baba ija at ituturo ko pa sayo ang mga iba mo pang gagawin" nakangiti nitong saad sakin.
Tumango naman ako at sumunod na lang. napansin ko lang na parang ako at si nanay sita lang ang katulong rito? kaya pala ang laki ng sahod kasi ang daming lilinisin.
'pero kaya ko to, kung tutuusin wala pa to sa mga naging trabaho ko parang mas magaan pa nga to sa lahat ng naging trabaho ko e' pagpapa lakas ng loob ko.
"Ija ikaw ang mag didilig ng mga halaman sa umaga at ikaw din ang mag lilinis ng pool sa labas" saad ni nanay sita at tinuro ang pool sa labas.
Nakikita lang dito sa loob dahil glass ang pader. ang laki ng pool at mukhang sobrang lalim nun.
Tumango naman akong nakangiti kay nanay at sumunod na ulit sa kanya.
"Ikaw din ang mag linis ng mga vase ija. paalala lang ija konting ingat lang sa pag lilinis nito huh kasi importante ang mga to kay señorita" pagpapa alala nito sakin at tinuro ang ibat- ibang klaseng hugis ng mga vase.
Hindi na ako mag tataka kung bakit, dahil sa sobrang mahal ng mga to, kung titignan mo pa lang. Kaya gagawin ko, dahil kahit ako naman takot na din mabasag to kahit hindi ko pa nahahawakan.
"Konting ingat sa mga gagawin mong trabaho dito ija huh? Kasi iba talaga magalit ang batang 'yun" saad ni nanay sita sakin.
Bigla naman akong kinabahan sa sinabi ni nanay. jusko bakit parang nagpapa alala na si nanay sita ng kamatayan ko?
"Hindi sa tinatakot kita ija binabalaan lang kita, dahil baka sa oras maka gawa ka ng kapal pakan ay hindi kita matutulungan sa bagay na pag nagalit na si señorito. kaya pakiusap lang ija gawin mo ng mabuti ang trabaho mo" lintaya nitong saad sakin at may halong pag aalala.
Bakit pakiramdam ko ay parang nalalapit na nga ang kamatayan ko, dahil sa mga sinasabi ni nanay sita sakin.
NAGISING naman ako dahil sa alarm ng selphone ko. sinadya ko talaga gawin to para naman hindi ako matanghali ng gising sa unang araw ko sa trabaho.
Tumayo naman ako agad ako ng mapansin kong wala na si nanay sita sa kwarto namin.
Agad naman na akong kumuha ng tuwalya at pumasok na sa banyo para maligo.
Pagka tapos ko maligo ay agad na akong nag bihis ng pang kasambahay na damit. Tinalian ko lang saglit ang buhok ko at agad ng lumabas sa kwarto namin ni nanay sita.
Dumeretyo naman agad ako sa kusina para tignan si nanay sita kung nandun ba siya, at hindi nga ako nag kamali dahil nandun nga nag luluto na.
"Magandang umaga po nanay sita" nakangiti kong pag bati rito.
Napalingon naman sakin si nanay sita na nakangiti.
"Magandang umaga rin sayo ija" nakangiti nitong pag bati sakin pabalik at agad naman bumaling sa niluluto niya.
"Mag simula kana ija gawin ang trabaho mo ngayon, nandito na pala si señorita kakauwi lang kaninang madaling araw" pag saad ni nanay sita sakin, dahilan ng pag kabog ng dibdib ko.
Parang natatakot akong harapin ang amo ko ngayon, at natatakot akong gumawa ng kapalpakan sa gagawin kong galaw rito sa mansiyon.
"S-ige po nanay, didiligin ko na po yung mga halaman sa labas" may halong kabang saad ko, at ngumiti.
Lumingo naman sakin si nanay sita ng mapansin niya ata sa boses ko ang kaba.
"Wag kang kabahan ija, Basta wag ka lang gagawa ng ikaka galit ni señorito" saad ni nanay sita at ngumiti sakin.
Tumango naman ako at ngumiti. tama hindi dapat ako kabahan dahil wala pa naman akong ginagawang palpak ngayon.
'sana nga wala' pag saad ng isip ko.
"Sige po" nakangiti kong saad at agad ng lumabas sa kusina at pumunta na sa hardin ng mansiyon na ito.
PAGKA tapos kong mag dilig ng mga halaman ay agad ko naman nilinis ang pool.
Nanginginig pa ang mga kamay kong hawak ang pang linis ng pool at kinukuha ang mga dahon sa tubig.
Dahan- dahan ang mga galaw ko dahil sa natatakot akong mahulog sa malalim na pool na ito.
Hindi ako marunong lumangoy kaya dahan-dahan lang ang bawat galaw ko dahil ayoko pang mamatay ng maaga.
Nang matapos ay agad ko naman pinahiran ang pawis sa leeg ko at nuo dahil sa init.
Tumingin naman ako sa pool kung malinis na ba, at napangiti naman ako dahil malinis walang sablay.
"Grabe ang init" saad ko sa sarili at napatingin sa kalangitan na sobrang litaw ang araw.
Alas diyes na kasi, ilang oras din kasi ang ginugol ko sa pool na ito dahil sa kilos na ginagawa ko.
Nag dobleng ingat lang ako para hindi mahulog.
Nabaling naman ang tingin ko sa viranda ng mansiyon nang may mapansin akong parang may nakatingin sakin.
Bigla naman kumabog ang dibdib ko sa kaba, dahil sa lalaking seryoso lang ang mukhang nakatingin sakin.
Pakiramdam ko parang kanina pa siya naka masit sakin dahil sa may hawak pa itong baso at ang isang kamay nasa bulsa ng pantalon niya.
'nako naman baka nakita niya siguro kung gaano ako katanga habang nag lilinis ng pool na ito?' saad ko sa isip ko.
'pero teka sino naman kaya ang lalaking to? Hala ka ito na ba si señorita maximo jusko po nanay ko'
Agad naman akong napayuko ng baka si senyorita maximo na nga ito, jusko sobra- sobra ang kaba ko ngayon at hiya na nararamdaman sa sarili na baka tama ang hinala ko na kanina pa siya nakatingin sakin at nakita kung gaano ako katanga.
Nang hindi ko na makaya ay agad na akong umalis na nakayuko at hindi na nag atubiling ibaling ulit ang tingin sa taas.
"Ohh ija tapos mo kana bang diligin ang halaman at linisin ang sweeming pool?" Bungat na tanong sakin ni nanay sita ng pag pasok ko sa loob.
Bumuntong hininga muna ako para mabawasan ang kabang nararamdaman ko ngayon bago sumagod kay nanay sita.
"Opo nanay sita" nakangiti kong sagod .
"Hmm mabuti, linisin mo na ang mga vase at ang sunod mga kwarto sa itaas" nakangiti saad ni nanay sita sakin.
"Okey po nanay, uunahin ko na lang po linisin ang mga kwarto sa taas" nakangiti kong saad.
Napatingin naman ako sa dala ni nanay sita tray ng pagkain, kaya hindi ko na napigilang itanong.
"Para kanino po yan nanay sita?" Pag tatanong ko.
"Ahh ito para kay señorito maximo" sagod ni nanay sita sa tanong ko. narinig ko lang ang pangalan ni señorito maximo ay hindi ko alam kung bakit kinakabahan na ako bigla.
"Ija puwede bang makisuyo, tutal pupunta karin naman sa taas ikaw na lang ang mag dala nito kay señorito para naman na makilala mo na siya. dahil aasikasuhin ko muna yung labahan na iniwan ko dun" lintaya na saad sakin ni nanay sita.
Jusko doble na ang kabang nararamdaman ko ngayon, hindi pa ako handa magpa kita kay señorito.
"Sige po nanay" nag dadalawang isip na saad ko. sa totoo lang ayoko naman talaga dahil sa natatakot ako.
Pero dapat hindi ako mag reklamo dahil sa maid ako rito.
"Nako salamat ija" nakangiting saad ni nanay sita sakin.
Tumango na lang ako at kinakabahan kinuha ang tray na hawak niya.
"Sige po nanay dadalhin ko na po ito" saad ko sa kanya. tumango na lang si nanay sita sakin bago ako iwan.
Nag simula naman akong umakyat habang nanginginig pa ang mga kamay na hawak ang tray na may lamang mga pagkain.
Nang nasa tapad na ako ng pinto ng kwarto ni señorito ay nag dadalawang isip pa ako kung kakatok ba ako.
Bumuntong hininga muna ako dahil sa ramdam kong pinag papawisan ng malamig ang mga kamay ko dahil sa kaba.
Bago napag isipan kumatok na.
*Tok* toktok*
Dalawang katok ko lang ay bumukas na agad ang pintuan at tumambad sakin ang makisig na panganagatawan na walang damit pang itaas.
Tumingala naman akong tumingin sa nag bukas nito at ang nag mamay- ari ng katawan na nasa harap ko ngayon.
Nag salubong ang mga mata namin at ang mata niyang walang kaemo- emosiyon na nakatingin sakin.
Agad naman akong yumuko ng hindi ko na kayang salubungin ang titig niyang napaka lamig.
"Magandang araw po señorita pinabibigay po ni nanay sita" kina kabahan kong pag bati at pag saad.
Hindi naman ito sumagod ramdam ko lang ang tingin nito sakin na parang pinag aaralan ang buo kong katawan. kaya dahil dun nakaramdam ako ng kaba at hiya.
"You're the new maid?" Pag tatanong nito sakin.
"O--po" nauutal kong pag sagod sa kanya. habang nakayuko parin dahil ayoko siyang tignan kasi kinakabahan ako.
"Come" tipid niyang saad at nilakihan ang pag bukas ng pinto na pinapa hiwatig na pumasok ako.
Pumasok naman akong kinakabahan at hindi parin makatingin sa kanya.
Agad ko naman nilagay ang tray sa maliit na mesa na kaharap nito ay mahabang sofa at dalawang single sofa sa mga kabilaan.
Ang laki ng kwarto niya at malalaman mo kaagad na lalaki ang nag mamay-ari nito dahil sa deseniyo at kulay.
"Clean my room now" saad nito. tumingin naman ako sa kanya ng umupo ito sa mahabang sofa at nag dikwatro.
Aminado akong gwapo siya wala kang makikita sa mukha niya na judgement, kung may makikita ka man ay yun ang mapapapuri ka na lang sa taglay nitong karisma.
Pero parang yung ugali lang nito ang kontra sa meron siya ngayon.
"Opo señorita" kina kabahan kong saad ng maabutan niya akong nakatitig sa kanya.
Agad naman na akong lumapit sa malaking kama at nag simula ng ayusin ito.
Sinigurado ko na mabuti ang mga gagawin ko dahil sa ramdam ko ang tingin ni señorito sa bawat galaw ko.
Binabatayan niya Ata kung marunong O mabuti ang pag lilinis ko.
Nang matapos ay agad ko naman kinuha ang damit sa sahig at agad nilagay sa labahan.
Agad naman akong kumuha ng map at agad nilinis ang sahig. hindi ko mapigilan ang hindi mailang dahil ramdam ko talaga ang tingin ni señorito sakin.
Habang nag mamap ay bigla naman nag salita si senyorita.
"What's your name?" Pag tatanong nito. jusko hindi pala ako naka pagpa kilala. Pero hindi niya naman tinanong diba kanina.
"Yennie Reyes po señorito" nahihiya kong sagod, at hindi makatingin sa kanya.
"If I talk to you look into my eyes. is rude if you don't do" may halong inis na saad nito sakin, Kaya hindi ko mapigilan kabahan.
"Sorry po" kinabahan kong saad, habang nakatingin na sa mga mata niya.
"How old are you?" Pag tatanong nito ulit sakin.
"19 ho" sagod ko sa kanya.
"It's to young" mahina nitong saad, kaya hindi ko narinig.
"Po?" Pag tatanong ko.
"Nothing" walang emosiyon saad nito habang nakatingin sa mga mata ko. hindi ko naman maiwasan na mailang sa paraan ng pag titig nito.
Hindi ko alam kung anong klaseng titig niya at kung anong nasa isip niya, hindi ko mabasa sa mga mata niya.
Hayss parang gusto ko na lang magpa lamon sa lupa!