I'm The Maid Of Cassanova Ruthless - Chapter 7: Chapter 7

Yennie: POV
ISANG lingo na ang nakaka lipas ng makaiwas ako panan dalian sa masamang kaisapan ni señorito maximo.
Sa isang lingo ay nakahinga ako nang maluwag dahil sa hindi ko siya nakita O nakausap, dahil nung araw na iyon ay may biglang tumawag sa kanya dahil sa may business meeting sa Europe.
At sa ngayon naman ay bumalik ang kaba ko at parang may bumara sa dibdib ko dahilan ng kahit pag hinga ay nahihirapan, dahil babalik na si señorito maximo.
"Ija ayos ka lang ba?" nabalik naman ako sa ulirat ng mag salita si nanay sita sa tabi ko. napatingin naman ako sa kanya na abalang hinihiwa ang sangkap para sa gagawing hapunan ni señorito.
"Opo nanay sita" sagod ko at bumalik na sa pag huhugas ng mga pingan.
"Sigurado kaba? parang hindi ka kasi mapakali e?" may pag aalalang tanong ni nanay sita. ngumiti naman akong tumingin sa kanya, na ngayon ay huminto na pala sa ginagawa niya.
"Ayos lang po talaga ako nanay" nakangiti kong sagod.
"Dahil ba to kay señorito?" biglang tanong nito sakin dahilan ng pag kaba ko at bumalik sa ginagawa at hindi tumingin kay nanay sita. para hindi niya mahalata na dahil nga dun.
"Hindi ho nanay. nag aalala lang po ako sa kapatid ko" pag sisinungaling kong sagod, kahit na ang totoo ay nag aalala rin ako para sa sarili ko na kung uuwi si señorito ay hindi ko alam ang gagawin ko.
"magpa katatag ka lang ija, sigurado naman akong nasa maayos ang kapatid mo ngayon at hindi yun papabayaan ng kaibigan mo. at kung sakali man na meron nangyari ay tatawagan ka naman agad ng kaibigan mo" mahabang lintaya ni nanay sita sakin at hinaplos ang buhok ko. kaya naman tumingin ako sa kanyang nakangiti at tumango.
"Opo nanay. Salamat po" nakangiti kong saad.
"Ohh siya tapusin mo nayan at maya-maya ay darating na si señorito" nakangiting saad sakin ni nanay sita at bumalik na ulit sa ginagawa niya.
Ginawa ko naman ang sinabi ni nanay sita at kinalimutan na muna ang pag iisip kung paano ako makakaiwas kay señorito pag dumating na siya.
*Beeeeppppp*
Napa hinto naman ako sa pag babanlaw ng pinggan ng makarinig ako ng busina ng sasakyan sa labas.
"Nako mukhang si señorito na iyun"
" ija puwede bang ikaw na lang ang mag bukas ng gate sa labas" pag saad ni nanay sita dahilan ng kabog ng dibdib ko.
"A,e si-ge po" may halong kabang sagod ko at hindi alam ang gagawin, kung tatapusin ko ba muna ang ginagawa O pupunta na sa labas? dahil sa hindi tumitigil sa pag busina ang sasakyan sa labas at halata mong mukhang naiinip na ang nag aantay dun.
Sa huli ay dali-dali akong pumunta sa labas at tama nga si nanay sita dahil si señorito na nga ang dumating.
Dahil nakakunot pa ang nuo nitong naka silip sa bintana ng kotse niya habang nakatingin sakin na binubuksan ang gate.
Nang nabuksan kona ang gate ay agad naman pinapasok ni señorito ang sasakyan niya kaya naman sinerado kona ito agad.
Agad naman akong lumapit kay señorito na nakayuko para tulungan siya sa pag kuha ng gamit sa likot ng sasakyan niya.
"Bakit ang tagal mong pag buksan kami ng gate?" Tanong nito sakin ng makalapit ako sa kanya, at halata sa boses nito ang pag kairita.
"Pasensiya na po señorito tinapos ko pa po ang pag huhugas ng mga pinggan" hindi makatingin pagpapa liwanag ko sa kanya.
"Tkss" yun na lang ang narinig ko sa kanya bago binigay sakin ang hindi kalakihang bag, na sa tingin ko ang laman ay ang mga damit niya.
"Babe ang laki pala ng mansiyon mo?" bigla naman akong napatingin sa nag salita sa likot ko at dun ko nakita ang babaeng ang iksi ng suot, pero hindi maitatangi na ang ganda niya.
"Bring that to my room" napatingin naman ako kay señorito ng mag salita ito na ngayon ay nakatingin na pala sakin, kaya naman yumuko na lang ako dahil nakikita ko nanaman ang mukha niyang walang emosiyon.
"Opo señorito" saad ko na lang at umalis na sa harap nila.
"Babe gusto kong kumain ng masarap" rinig kong saad ng babae dahil sa sumunod na pala sila sa pag pasok ko.
"Sure. mag papagawa lang ako kay manang" rinig kong sagod din ni señorito sa kanya, pero halata sa tinig nito na wala siyang gana.
"No. thats not what i mean babe. yung masarap na tinutukoy ko e nasa kwarto mo" dahil sa sinabi ng babae ay ako ang nakaramdam ng hiya para sa kanya, kaya naman nag madali na ako sa pag pasok dahil ayoko nang marinig ang private talk nila.
Agad naman akong dumeretyo sa itaas para dalhin ang bag na bitbit ko ngayon papunta sa kwarto ni señorito. nang makarating ay agad naman na akong pumasok at nilagay na lang sa sofa ang bag niya at agad nang lumabas.
Bababa na sana ako nang makita ko sila sa hagdan na nag tutukaan na, habang naka sandal ang babae sa pader habang nakatukot ang isang kamay ni señorito at ang isa ay nasa bulsa. sa sitwasiyon na to hindi ko alam kung dadaan paba ako dahil sa ako ang nahihiya e para sa kanila O di kaya hihintayin ko na lang sila sa pag tapos nila.
Nagulat naman ako nang biglang napatingin si señorito sa dereksiyon ko habang hindi tumitigil sa pag halik sa babaeng kasama niya, hindi ko alam ang gagawin ngayon.
Pero sa huli ay yumuko na lang ako at dumaan sa gilit nila na pigil hininga dahil sa hiya at kabang nararamdaman ko ngayon.
"Ohh ija ayos ka lang ba? Bakit pawisan ka na parang ang layo ng nilakaran mo at sa lagay mong yan ay hingal ka?" lintaya na tanong ni nanay sita sakin ng maka pasok ako sa loob ng kusina.
"Ahh wala po to nanay. naiinitan lang po ako dahil ang init sa labas" pag sisinungaling ko nanaman kay nanay sita.
"Hmm ngayon pa lang ay sanayin mo na ang sarili mong makita ang batang yan na paiba- iba ang babaeng dinadala niya rito" lintaya niyang saad sakin na parang hindi naniwala sa sinagod ko sa kanya.
Narinig ko naman ang pag buntong hininga nito at bumalik sa pag luluto, kaya naman lumapit na ako kay nanay sita at tinulungan na siya sa pag hihiwa ng mga sangkap.
Hindi naman na ako nagulat sa sinabi ni nanay dahil sa angkin na karisma ni señorito ay hindi malalayo na marami din talaga ang papatol sa kanya.
"Nanay kayo po ba sanay na kay señorito? na paiba-iba ang nakikita niyong babaeng dinadala niya rito?" pag tatanong ko habang hinihiwa ang petchay.
"Nako ija nasanay na lang ako" maka hulugang sagod ni nanay sita sakin dahilan ng pag lingon ko sa kanya.
"Anong ibig mo pong sabihin nanay?" pag tatanong ko, nag mumukha na akong chismosa sa lagay kong to pero gusto ko lang makilala pa si señorito. At malalaman ko lang yun kay nanay sita dahil siya ang mas higit na nakaka kilala kay señorito keysa sa mga chismiss ng iba.
"Hindi naman ganyan ang batang yan noon e. ang kilala kong maximo noon ay mapag mahal, kulang na lang ay makalimutan na ang sarili niya. halos wala na ngang matira para sa sarili niya" mahabang lintayang sagod ni nanay sita sakin.
"Pero nag bago ang lahat ng yun simulang iwan siya at niloko siya ng dalawang babaeng minahal niya. dun din nag simulang mawala ang maximo na nakilala ko" dagdag na saad nito sakin at tumingin sakin na may lungkot ang mga mata at ngumiti ng tipid.
Naguguluhan ako sa mga sinabi ni nanay sita sakin, dahil mukhang ayaw na mag kwento ni nanay sita.
"Pero naniniwala parin ako na darating parin ang araw na babalik ang maximo na nakilala ko. dahil ramdam kong hindi pa iyun tuluyan nawala" nakangiti nitong saad sakin.
Wala naman akong masabi dahil sa naguguluhan at wala akong maintindihan sa kwento ni nanay sita sakin.
"Ohh siya ituloy mo nayan at baka nagugutom na ang batang yun at ang kasama niyang babae" saad nito sakin at agad nang bumalik sa pag luluto, at ganun din ako kahit na pilit ko parin pinag tutugma ang mga sinabi ni nanay sita.
__
KINAUMAGAHAN ay maaga akong nagising dahil sa ako ang mamalengke ngayon at dadalawin ko na agad ang kapatid ko, dahil nag aalala na ako sa kanya at namimiss ko narin.
Agad naman na akong nag ayos para naman kahit paano ang oras na sinasayang ko ngayon ay mailalaan ko pa sa kapatid ko.
Nang matapos ay agad na akong lumabas at dumeretyo na sa kusina para tanungin si nanay sita kung ano ang mga bibilhin ko.
"Good morning nanay sita" nakangiti kong pag bati ng maka pasok ako sa loob ng kusina.
"Magandang umaga rin ija. mukhang ang ang sarap ng gising mo ngayon huh" saad nito at lumingon sakin na nakangiti at binalik rin agad ang tingin sa niluluto niya.
"E kasi po madadalaw ko ulit yung kapatid ko" nakangiti kong saad at lumapit sa freezer at kumuha roon ng tubig.
"Nako ohh siya para naman mas mapadali ka at kahit paano ay may mahaba kapang oras sa pag dalaw sa kapatid mo. ohh ito na ang mga bibilhin mo at lumarga kana" nakangiting saad ni nanay sita at binigay sakin ang papel na nandun na ang mga dapat kong bilhin at pera.
"Sige po nanay aalis na po ako" nakangiti kong saad sa kanya, tumalikot naman na ako ng tumango na lang itong nakangiti sakin.
"Babe mag beach naman tayo" napatingin naman ako sa itaas ng hagdan ng makadaan ako ay nakita ko si señorito at ang kasama niyang babae na ngayon ay naka kapit sa braso niya.
"Good morning po señorito" pag bati ko nang agad itong napatingin sakin, kaya naman ay yumuko na ako.
"Where are you going?" malamig nitong tanong sakin. umangad naman ako ng tingin ng maramdaman ko ang pag lapit nila.
"Mamalengke lang po señorito" may halong kaba kong sagod sa kanya na ngayon ay sinusuri ako kung totoo ba ang sinasabi ko.
"Aalis na po ako señorito" pagpapa alam ko sa kanya ng hindi na ito sumagod at nakatitig lang sakin at yun ang dahilan ng lalong pag kaba ko.
Agad naman na akong yumuko sa harap nila at agad ng umalis, pero hindi pa naman ako nakakalayo ng marinig ko ang pag salita ng babae.
"Ang ganda ng maid mo huh. nag seselos na tuloy ako" rinig kong nag tatampo nitong saad kay señorito. pero hindi ko na lang binigyan iyun ng pansin at tuloy- tuloy na lang sa pag lalakat.
NANG matapos mamalengke ay agad naman na akong dumeretyo sa hospital.
"Ate!" napangiti naman ako ng marinig ko ang boses ng kapatid ko nang pag pasok ko sa loob ng kwarto nitong hospital.
"Ate mabuti nakadalaw ka ulit" pag saad nito ng makalapit ako sa kanya na agad niya naman akong niyakap.
"Oo baby tan may inutos kasi si nanay sita, kaya naman naisipan ko dumaan na muna dito" nakangiti kong saad sa kanya at hinalakan ang kanyang nuo.
"Nako ija kani- kanina lang ay ikaw ang bukang bibig ng kapatid mo, kesyo kung bakit daw ang tagal mong dumalaw rito" napapailing na saad ni mama fe habang inaayos ang dala kong prutas.
Natawa naman akong nang mahina at ginulo ang buhok ng kapatid ko, dahil kung maka tampo ay parang mga isang taon na kami hindi nag kita.
"Sorry baby tan masiyado lang naging abala si ate sa trabaho. pangako pag nag karoon na ako ng bakanteng oras ay dadalaw agad si ate sayo" nakangiti kong pagpapa liwanag sa kanya na ngayon ay naka ngusong nakatingin sakin.
"Ayos lang po ate, basta wag ka pong mag paka pagod sa trabaho mo huh?" nakangiti nitong saad sakin, Kaya naman ngumiti ako sa kanya at niyakap.
Masaya ako dahil sa masaya ang kapatid ko ngayon at hindi ko siya nakikita nag hihirap dahil sa sakit niya, pero mas sasaya ako pag tuluyan nang nawala ang sakit niya.
"Mama fe nasaan nga po pala si ell?" pag tatanong ko kay nanay fe na ngayon ay binabalatan na ang orange.
Hindi ko kasi naaabutan si ell pag dumadalaw ako sa kanya dahil sa nasa iskela pa raw Ito, namimiss ko na tuloy siya.
"Ahh nasa iskwela pa ija, nag text nga siya kanina lang na mukhang hapon pa raw siya makakauwi dahil sa may activity raw silang gagawin" sagod nito sakin at agad binigay sakin ang binalatan niya nang orange na agad ko naman sinubuan sa kapatid ko.
"Ahh ganun po ba mama. pasensiya na po kayo mama fe kung wala akong oras para pumalit sa inyo sa pag babantay ng kapatid ko, nahihiya na po ako sa inyo ni ell dahil alam kong pagod din siya sa iskwela at ikaw din po sa trabaho tapos nakikihati pa po kami sa oras niyo" nahihiya kong saad kay mama fe.
Nahihiya ako dahil sa hinahati nila pa ang oras nila sa pag babantay sa kapatid ko, kung tutuusin ay malaki na ang abala ko sa kanila dahil ako ito ang kapatid, ako pa ang walang bakanteng oras sa pag babantay sa kapatid ko.
"Ija naman wag mo nga yan sabihin tandaan mo hindi lang kayong bastang ibang tao samin, magka pamilya na tayo. sino ba naman ang pag tutulungan e tayo- tayo lang at alam namin na mas kailangan mo kami sa sitwasiyon na to, kaya wag kang mag isip na nakakaabala kayo at dahil dun nasasayangan ang oras namin. naiintidihan mo ba ako?" nakangiti nitong pagpapa liwanag sakin na kinangiti ko at agad siyang niyakap.
"Salamat po ng marami mama fe, maraming salamat sa pag tulong niyo samin" nakangiti kong saad.
"Ay sus wala iyun, maliit lang naman ito. walang nasasayangan na oras samin, dahil ang sayang na oras ay yung ilalaan mo lang sa mga walang kwentang Gawain na hindi naman importante" saad nito at bumitaw na sa pagkaka yakap sakin.
Kung minalas man ako sa hirap maswerte naman ako sa pag mamahal. mas nananaig parin ang pag mamahal na ibinibigay nila, at yun ang dahilan ng pag lakas ko.
"Mama fe aalis na po ako baka po kasi nag hihintay na si nanay sita sakin dun, dahil gagamitin niya pa po ito e" nakangiti kong saad at pinakita ang mga binili kong gulay kanina bago ako pumunta dito.
"Oh siya mag iingat ka huh? wag mag paka pagod sa trabaho mo dun, wag kana mag alala sa kapatid mo kung anot-ano man ang mangyari ay tatawagan naman kita agad" nakangiti nitong saad sakin at hina haplos ang buhok ng kapatid ko na ngayon ay nakatulog na.
"Opo nanay fe salamat po" nakangiti kong sagod sa kanya at tumingin sa kapatid ko at hinalikan ang nuo nito.
"Nga pala kahapon sinabi sakin ng nurse na iba na daw ang doctor na hahawak kay tan" saad nito sakin dahilan ng pag lingon ko kay mama fe na nakakunot nuo.
"Huh. bakit po nasaan na po si doctor Ramos?" may pag tataka kong tanong kay mama fe.
"Sa amerika na siya naka distino, pero bali- balita ay magaling raw ang doctor na papalit kay doctor Ramos" nakangiting sagod ni mama fe sakin at halata sa boses nito na parang nag bibigay sakin ng lakas at pag- asa.
"Ganun po ba mama fe.. Hmm aalis na po ako mama fe dalawang oras lang po kasi ang binigay sakin dito sa labas e" nakangiti kong saad sa kanya at niyakap siya.
"Maraming salamat po mama fe" dagdag na saad ko ulit.
"Hayy nako batang to oh. sige na at lumarga kana at baka maabutan kapa ng traffic ngayon" saad nito sakin at tina tapik- tapik ang balikat ko bago lumayo sa yakap.
"Sige po mama fe" nakangiti kong saad at lumapit ulit sa kapatid ko at hinalikan ulit ito sa nuo bago lumabas. baka tama si mama fe na maabutan ako ng traffic.
Nang makalabas sa hospital ay agad naman akong pumara ng taxi. agad naman na akong pumasok bago kunin ang selphone sa bulsa at tinext si ell para sabihin na hindi ko na siya mahihintay at sa susunod na lang ulit ako dadalaw.