My Father's Son | A KENTIN AU - Chapter 16: Chapter 16

Paulo's POV
"Hahayaan mo lang na tuluyan kayong magkalabuan? Ky kaibigan ko kayo pareho kaya naiintindihan ko kung ano'ng pinanghuhugutan ninyo pero I know hindi talaga about sa parents niyo ang problema dito eh. 'Yong nararamdaman mo para sa kanya." Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.
"Magkaiba kayo ng context eh. Si Jah akala niya hindi mo siya pinapansin dahil tingin niya inaagaw niya ang papa mo sa'yo habang ikaw nakikipaglaban diyan sa nararamdaman mo para sa kanya."
"That's bullsh*t Paulo."
"Ky nakikita ko kung paano mo siya tingnan at alagaan. Hindi 'yon ang normal na ikaw. Alam mo 'yan kaya kahit ano'ng gawin mong pag-iwas sa kanya, lumalabas parin ang tunay na nararamdaman mo para sa kanya. Gusto mo bang isa-isahin ko?"
"Shut up."
"See? Alam mo eh. Pilit mo siyang tinutulak palayo pero hindi mo namamalayan, hinihila mo rin siya pabalik sa'yo kaya naguguluhan na rin si Jah. Iba ang pinaparamdam mo sa gusto mong ipakita sa kanya. Sana linawin mo sa kanya pero bago 'yan, bakit hindi mo subukang sumugal? Bakit hindi mo aminin sa kanyang mahal mo siya?"
"Susugal para saan? Para masaktan?"
"Bakit mo ba kasi pinangungunahan eh hindi mo pa nga nasusubukan?"
"Hindi mo kasi naiintindihan Paulo. Kapatid na ang turing niya sa akin. Sa tingin mo may pag-asa pa ako?"
"Sa tingin mo talaga kapatid ang turing niya sa'yo? 'Yan ba ang pinaramdam niya sa'yo?" Umiling siya.
"See? Hindi naman pala eh. Baka may rason siya kung bakit niya nasabi 'yon. Hindi ba niya sinabi sa'yo?"
"Sinabi."
"Ano raw ang dahilan niya?"
"Kasi napagkamalan kaming magboyfriend sa office kaya sinabi niyang magkapatid kami."
"Oh my gosh! Ang manhid mo Ky. Gusto ko kayong pag-uuntugin dalawa. Nakakafrustrate kayo."
"Ano'ng gagawin ko Pau? Pinaiyak ko siya. Umalis din siya ng condo na may dalang bag kanina. Baka hindi na 'yon bumalik."
"Oh ngayon natatakot ka na? Gusto mo siyang itaboy diba? Ikaw ang tatanungin ko. Ano'ng dapat mong gawin Ky?" Napasabunot siya sa buhok niya at huminga ng malalim.
"Kausapin siya at humingi ng sorry."
"At?"
"At? Meron pa ba?"
"Hindi ka pa rin ba aamin sa kanya?"
"Paano kung kapatid lang pala talaga ang turing niya sa akin?"
"Babalik na naman ba tayo diyan sa usapan na 'yan?"
"What if lang naman. Malay mo gano'n niya talaga ituring ang kapatid niya kung meron."
"Paano mo malalaman kung hindi mo tatanungin?"
"Oo na. Tatanungin na. Tsk."
"Good job bro. Naubos laway ko sa'yo." Kinuha niya ang isang bottled water at ininom ito.
Oo, ito ang ibig sabihin niya ng inom. 'Di joke lang. Gusto talaga niya sana pero pinigilan ko siya. Wala namang magandang maidudulot ang alak eh lalo pa't may problema siya.
Josh's POV
"Jah alis tayo."
"Saan tayo pupunta?"
"Sa ikapapanatag mo." Kunot noo niya akong tiningnan. Kahit naguguluhan siya ay sumunod pa rin siya sa akin.
Sumakay na kami ng sasakyan at tinahak ang daan papuntang condo nila. Nakatanaw lang siya sa labas. Tinitingnan ko siya kung marerealise ba niyang iuuwi ko na siya. Sa lalim ng iniisip niya ni hindi na nga niya napansing nasa harapan na kami ng condo buliding nila.
"Baba na Jah." Saka pa siya bumalik sa wisyo nang magsalita ako. Matagal pa niyang pinroseso sa utak niya kung saan siya hanggang sa mapagtanto na niya.
"Kuya bakit tayo andito?" Naguguluhan niyang tanong. Nakita kong papalabas si Kyler sa building.
"Mag-usap kayo." Sabi ko saka nilipat ang tingin kay Kyler na nasa tapat na ng passenger's seat ng kotse ko. Nagpanic si Jah nang makita si Kyler.
"Kuya naman. Kinausap mo ba siya na kausapin ako?"
"Siya ang kumausap sa akin okay? Sige na baba ka na. Dalhin ko na lang ang bag mo sa lunes." Napipilitan man ay bumaba na rin siya ng sasakyan habang pinagbuksan siya ng pintuan ni Kyler.
How did they end up in this situation? This will be hard.
Kyler's POV
Tahimik lang siyang sumunod sa akin hanggang sa makarating kami sa loob ng condo.
"Ano na naman 'to Ky?" Pagkasara ko ng pintuan ay kinompronta niya agad ako.
Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. Sinubukan niyang itulak ako pero mas hinigpitan ko pa ang pagkakayakap ko sa kanya.
"Kahit sandali lang Jah." Pagkasabi ko, naramdaman kong nagrelax na rin siya sa mga bisig ko.
Habang yakap ko siya ay naririnig ko ang mahihinang hikbi niya.
"I'm sorry Jah for making this hard for you. Hindi ako galit sa'yo. Iniisip mo ba na kaya ako galit sa'yo dahil inagaw mo ang papa ko?" Bahagya siyang tumango.
"Hindi 'yon ang dahilan. Wala kang inagaw sa akin. Hindi ko lang maintindihan ang nararamdaman ko kaya tinutulak kita palayo pero hindi ko namamalayang nasasaktan na pala kita. Akala ko ako lang ang nahihirapan pero mas nahihirapan ka pala." Pagpapaliwanag ko sa kanya.
"Kung may inagaw ka man sa akin, hindi ang papa ko kundi ang puso ko."
"Ha?" Kumalas siya sa yakap ko at halatang hindi makapaniwala sa narinig niya. "Ano'ng sinabi mo?" Nanginginig ang boses niya habang sinasabi 'yon at nagbabadya na naman ang mga luha niya.
"Kapatid ba talaga ang turing mo sa akin?"
"Hindi 'yan ang sinabi mo kanina."
"I know pero gusto ko lang malaman kung kapatid na ba talaga ang turing mo sa akin."
"H-hindi." Ngumiti ako sa kanya nang makumpirmang hindi nga. Parang nabunutan naman ako ng tinik dahil sa bibig na niya mismo nanggaling 'yon.
"Kaibigan?" Matagal siyang hindi nakasagot sa akin at iniwas ang tingin. "Kaibigan lang ba ako sa'yo Jah?"
"Paano kung sabihin ko sa'yong hindi?"
"That's better." Napataas ang kilay niya sa sinabi ko. "Because I don't want you to be just my friend, heck be a brother."
"So ano'ng gusto mo?"
"Maging tayo." Napatakip siya sa bibig niya dahil sa gulat.
May gusto siyang sabihin pero walang lumalabas na salita sa bibig niya. Kapag magsasalita naman ako ay pinipigilan niya ako. Pabalik-balik din siya sa nilalakaran niya habang kinakagat ang kuko niya at malalim ang iniisip. Nahihilo na ako sa ginagawa niya.
"Jah, relax. Okay?" Hinawakan ko ang magkabilang braso niya para patigilin siya sa ginagawa niya saka pa niya ako tiningnan. "Okay lang kung hindi tayo pareho ng nararamdaman—"
"Pareho" Napaatras siya sa sinabi niya at tinakpan ang mukha niya. Hindi niya yata inaasahan na masasabi niya 'yon. "Please 'wag kang lumapit sa akin. Nahihiya ako." Pagpipigil niya sa akin. Haha ang cute!
Sobrang saya ng puso ko ng makumpirmang gusto niya rin ako, hindi bilang isang kaibigan o kapatid. Nilapitan ko siya at tinanggal ang dalawang kamay na nakatakip sa mukha niyang namumula na. Nang matanggal ko na ay hindi naman siya tumitingin sa akin at nakayuko lang. Pulang pula na rin ang mga tenga niya.
"Jah. Gusto kita. Gusto mo rin ako diba?" Tumango siya habang hindi parin ako tinitingnan. "Can you be mine?"
Saka pa siya tumingin sa akin na maluhaluha. Tumango siya bilang tugon. Hinalikan ko ang noo niya at niyakap siya ng mahigpit. This time, he hugs me back.